Wilhelm Dilthey, een prominente hermeneuticus, onderscheidde geesteswetenschappelijk onderzoek van andere benaderingen door de nadruk te leggen op methoden als inleving en identificatie. Volgens Dilthey geven deze technieken de onderzoeker toegang tot het ‘innerlijke’ van een verschijnsel, achter de uiterlijke verschijningsvorm. Dit artikel zal dit concept verkennen, met bijzondere aandacht voor hoe deze benadering toegepast kan worden op teksten zoals die van Roemi.
Inhoudsopgave
Het Innerlijke in Dilthey’s Hermeneutiek
Volgens Dilthey is het ‘innerlijke’ van een verschijnsel iets dat wordt ervaren en begrepen door het individu, en kan dus worden opgevat als psychisch van aard. Dit innerlijke wordt ontsloten door de technieken van inleving (Einfühlung) en identificatie, waardoor de onderzoeker de ervaringen, emoties en gedachten van de persoon of situatie die wordt bestudeerd kan benaderen (Dilthey, 1883).
Inleving en Identificatie als Onderzoekstechnieken
Inleving en identificatie zijn belangrijke methoden in de hermeneutische benadering. Inleving betreft het proces waarin de onderzoeker zich emotioneel en intellectueel verplaatst in de persoon of situatie die wordt onderzocht. Identificatie gaat nog een stap verder en houdt in dat de onderzoeker de belevingswereld van de ander volledig overneemt. Beide technieken stellen de onderzoeker in staat om de ervaringen, emoties en gedachten die een rol spelen in het onderwerp van studie, diepgaand te begrijpen (Makkreel & Rodi, 2009).
Ontdekken van het Innerlijke in Roemi’s Teksten
Het werk van de Perzische dichter Roemi, gekenmerkt door diepe spirituele en emotionele thema’s, biedt een rijk terrein voor hermeneutisch onderzoek. Om het ‘innerlijke’ van Roemi’s teksten te ontdekken, kan een hermeneuticus zich inleven in de context waarin Roemi schreef, zijn religieuze overtuigingen en de emoties die in zijn gedichten naar voren komen. Door identificatie kan de onderzoeker vervolgens deze gevoelens en ervaringen overnemen, waardoor een dieper begrip van de betekenis en betekenislagen in Roemi’s werk mogelijk wordt (Schimmel, 1993).
Conclusie
De benadering van Dilthey benadrukt het belang van inleving en identificatie in het hermeneutisch onderzoek. Door deze methoden toe te passen, kunnen onderzoekers het ‘innerlijke’ van hun studieobject bereiken, wat resulteert in diepgaande, empathische en holistische interpretaties.
Bronnen
- Dilthey, W. (1883). Introduction to the Human Sciences. Princeton University Press.
- Makkreel, R.A., & Rodi, F. (2009). Wilhelm Dilthey: Selected Works. Princeton University Press.
- Schimmel, A. (1993). The Triumphal Sun: A Study of the Works of Jalaloddin Rumi. SUNY Press.
